این شهروندان مسیحی به دلیل باور و فعالیت صلح‌آمیز دینی، با اتهامات قضایی روبرو هستد و اغلب آنها با قید وثیقه به‌طور موقت آزاد هستند، قرار بود این جلسات در روزهای اخیر در سه شهر، از جمله تهران، برگزار شود، اما بدون تعیین تاریخ جدیدی، به حالت تعلیق درآمده‌اند.
در همین حال، نگرانی‌ها درباره وضعیت مسیحیان در بازداشت افزایش یافته است. از جمله، دست‌کم ۱۱ نفر در زندان اوین تهران نگهداری می‌شوند.
هشت زندانی سیاسی در زندان اوین با ارسال نامه‌ای به رئیس قوه قضاییه، خواستار آزادی موقت خود شده‌اند. آنها خواستارآزادی با وثیقه متناسب، کفیل یا ضامن شدند و نوشته‌اند «زندان اوین پناهگاه ندارد زندانیان را آزاد کنید.
نویسندگان این نامه با استناد به بخشنامه شورای عالی قضایی در سال ۱۳۶۵ و مواد ۲۰۱ و ۱۹۷ آیین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها، تأکید کرده‌اند که وضعیت جنگی کنونی مصداق «شرایط بحرانی» است و رئیس قوه قضاییه باید بر اساس اختیارات قانونی خود دستور اعطای مرخصی بلندمدت به زندانیان را صادر کند.
نویسندگان نامه با استناد به بخشنامه شورای عالی قضایی در سال ۱۳۶۵ و مواد ۲۰۱ و ۱۹۷ آیین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها، تأکید کرده‌اند که وضعیت جنگی کنونی مصداق «شرایط بحرانی» است و رئیس قوه قضاییه باید بر اساس اختیارات قانونی خود دستور اعطای مرخصی بلندمدت به زندانیان را صادر کند.
بر اساس مصوبه‌ای از سال ۱۳۶۵، دادگاه‌ها موظف‌اند در شرایط اضطراری مناطق جنگی، برای حفظ جان زندانیان، بسته به «نوع جرم ارتکابی»، آنها را با دریافت ضمانت یا به‌صورت مشروط آزاد کنند.
این قانون «مجرمان خطرناک» را مستثنی کرده و صرفاً انتقال آنان به زندانی دیگر در مکانی امن را مجاز می‌داند، اما زندانیان سیاسی و مالی می‌توانند با اخذ وثیقه یا ضمانت‌های دیگر آزاد شوند.
در حال حاضر، بیش از ۶۰ مسیحی در ایران یا در بازداشت به‌سر می‌برند یا در مراحل رسیدگی قضایی مربوط به اتهامات دینی قرار دارند.
در بسیاری موارد، افراد یا اعضای خانواده‌شان ناچارند به‌طور مرتب به دفاتر وزارت اطلاعات، سپاه پاسداران یا دیگر نهادهای امنیتی مراجعه کنند — مکان‌هایی که در شرایط فعلی می‌توانند هدف حملات احتمالی باشند.
سازمان ماده ۱۸ روز سه‌شنبه بیانیه‌ای درباره درگیری‌های نظامی بین جمهوری اسلامی ایران و اسرائیل منتشر کرد. این بیانیه خواستار پرهیز از حمله به زیرساخت‌های غیرنظامی شده و در ان آمده «ما با همه غیرنظامیانی که در ایران، اسرائیل و سراسر منطقه، زندگی‌شان در اثر خشونتی که نه آن را انتخاب کرده‌اند و نه در آن نقشی داشته‌اند، دستخوش آشوب شده است، اعلام همدردی می‌کنیم.»