یکشنبه ۲۷ خرداد ۱۴۰۴ خورشیدی، مقامات زندان مرکزی رژیم ایران در اورمیه، بدون اطلاع قبلی اقدام به انتقال گروهی از زندانیان به مکان‌هایی نامعلوم کردند.
این واقعه زمانی علنی شد که شماری از خانواده زندانیان، طبق روال معمول برای ملاقات به زندان مراجعه کردند، اما با پاسخ مبهم و نگران کننده مواجه شدند، ماموران زندان در پاسخ به پرسش خانواده‌ها تنها اعلام کردند که «زندانیان اینجا نیستند»، و اشاره‌ای به مکان و یا دلیل انتقال آن‌ها نداشتند.
عدم اطلاع رسانی شفاف در مورد محل نگهداری زندانیان، نقص صریح اصول انسانی، حقوق زندانی و همچنین حقوق خانواده‌هاست. چنین انتقال‌های پنهانی و غیرقابل پیگیری، نه‌تنها مصداق بی‌احترامی به شأن انسانی زندانیان است، بلکه این نگرانی را تشدید می‌کند که این جابه‌جایی‌ها ممکن است با اهدافی غیرقانونی یا فشارهای روانی و جسمی بر زندانیان همراه باشد.